Huelva, weer in opkomst

Huelva is een wijnstreek met geschiedenis. In de late Middeleeuwen moet het in de Lage Landen en zelfs in Engeland al gedronken zijn (Chaucer, de schrijver van "Canterbury Tales" maakte er nl. al melding van). Toen Columbus op 3 augustus 1492 uit Palos de Frontera vertrok, hadden zijn schepen enkele vaten Huelvawijn aan boord en na diens ontdekking van de West-Indiën ontstond er een levendige wijnhandel vanuit deze streek met de nieuwe wereld.

In de 16de eeuw beleefde de wijnindustrie in Huelva een bloei, omdat de gehele oogst jaarlijks aan de streek van de Jerez verkocht werd. Daarom dat ik onlangs, toen ik in een barreto in Andalucía bij de beroemde Pescaito frito een witte wijn uit Huelva geserveerd kreeg, eerder een Fino-smaak dan die van een droge witte wijn in de stijl van een Rueda verwachtte. Maar ik heb me laten vertellen, dat de moderne geschiedenis van de wijn deze steeds verder van de "sherry" heeft afgebracht, eigenlijk te wijten aan het feit dat in 1963 de streek zijn eigen Denominación de Orígen kreeg, onder de naam Condado de Huelva. Vanaf dat moment mocht er nl. niet meer gehandeld worden met Jerez.

De wijnen, die tot dan toe vrijwel anoniem waren gebleven, omdat ze onder een andere noemer vermengd werden, hadden opeens geen handelsmerk meer. Veel boeren zagen zich gedwongen om over te stappen op de aardbeienteelt -het beroemde dorp uit de Spaanse moppen, Lepe, is daar een goed voorbeeld van. Van bijna 19.000 hectare daalde het wijngaardterrein tot zo'n 6.000. Om een eigen plek op de wijnmarkt te veroveren -wat betekende dat de wijn zich van de Jerez diende te onderscheiden- veranderde ook het karakter van de wijnen. Het werden daardoor eerder lichte, frisse en droge wijnen, die vooral goed te drinken zijn bij visgerechten, gamba's en hammen -een andere specialiteit uit Huelva. Dat ze laag van alcoholgehalte zijn -ongeveer 10,5 of 11%- is vooral te danken aan de vroege oogst, al vanaf half juli.

De druif bij uitstek in Huelva is de zg. zalema. Tegenwoordig wordt deze gemengd met druiven van buitenaf, die haar wat kunnen "oppeppen", zoals de witte colombard uit zuidwest Frankrijk. Wat de rode wijnen betreft wordt er heden ten dage gebruik gemaakt van druivensoorten als cabernet sauvignon of cabernet frank (Bordeaux), syrah (Rhône) of tempranillo (La Rioja).